Opis i zdjęcie szerszeni
Treść
Siedliska
Szerszenie znajdują się na półkuli północnej. Prawdziwą ojczyzną wszystkich tych gatunków jest Eurazja.Ze wszystkich odmian szerszeni w Ameryce Północnej osiedlił się tylko jeden gatunek - europejski. Ale został przypadkowo wprowadzony przez osadników i nie posunął się dalej niż wschodnia część kontynentu północnoamerykańskiego.
Ciekawe
Ta sama nazwa w Ameryce jest często nazywana dużą plamką.
Od Scoli, osy i szerszenie - Są to przedstawiciele tego samego składu, więc ludzie często mylą ich ze sobą. Jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek poważnie przestudiował jaskrawo zabarwionego owada, który przeleciał przez okno. Ale w niektórych obszarach te żądlące osobniki są gatunkiem chronionym, więc warto odróżnić osę lub skoli od szerszenia.
Charakterystyka porównawcza szerszenia europejskiego i osy
Patrząc na opis i zdjęcie szerszenia, trudno od razu zrozumieć, jak różni się od osy. Zwłaszcza jeśli nie ma nic do porównania. Ale jeśli spojrzysz na zbliżenie zdjęcia szerszenia w porównaniu do zdjęcia osy, różnice staną się oczywiste, chociaż szerszeń europejski jest bardzo podobny do osa papierowa.
Szerszeń Szerszeń - najmniejszy owad ze wszystkich przedstawicieli tego rodzaju. Długość ciała macicy szerszona europejskiego wynosi 2,5-3,5 cm, a samice i samce pracujące są jeszcze mniejsze: 1,8-2,2 cm, tzn. Rozmiar pracującego osobnika jest prawie równy rozmiarowi osy, ale tułów jest o wiele mocniejszy, a brzuch całkowicie na nim siedzi krótki sweter, prawie dotykający klatki piersiowej.
Samiec różni się od samicy dużą liczbą segmentów na antenach (13 zamiast 12), liczbą segmentów na brzuchu (7 zamiast 6) i brakiem żądła. U martwego owada wszystko to można policzyć i sprawdzić, aby upewnić się, że to nie macica szuka miejsca na gniazdo.
Głowa szerszenia jest duża, okrągła, z szerokim karkiem. Szyja osy zwęża się podczas przesuwania do szyi. Skrzydła są małe iw spokojnym stanie znajdują się wzdłuż ciała. Głowa i klatka piersiowa są brązowe (czarne osy). Brzuch brązowy poniżej. Na wierzchu naprzemiennie żółte i czarne paski.
Ten gatunek szerszenia żyje z rodzinami, które mogą składać się ze znacznej liczby pracujących osób. Owady są stosunkowo spokojne, jeśli nie zbliżysz się do gniazda bliżej niż 0,5 m, nie dotykają się. W przeciwnym razie atakują razem.
Ciekawe
Wbrew mitom na szerszeniu żądło tylko jednej rzeczy. To zmodyfikowany ovipositor, który służy do zabijania ofiar. Dlatego narzędzie wielokrotnego użytku jest gładkie i nie utknie w skórze.
Ugryzienie szerszenia gatunek ten nie jest bardzo niebezpieczny dla ludzi: swędzenie dużo i pęcznieje podczas czesania. W tym stanie tkanki pozostają przez tydzień. Potem wszystko mija. Opisany scenariusz jest prawdziwy tylko dla osób, które nie są uczulone na ukąszenia owadów.
Opinie
Tacy ludzie przylecieli do naszej kuchni, ale myśleliśmy, że to potężna osa. Wleciał zapach dżemu. Nic, nie zwijałem gazet i nie działałem na nich. Jeśli uderzysz mocniej.
Vladimir, Woroneż
Uwaga!
Gatunek „Ural hornet” nie istnieje, ale europejski jest rozpowszechniany w całej Eurazji, w tym w południowym Uralu. Południowa krawędź pasma Uralu prawie pokrywa się z granicą rosyjsko-kazachską, na tym obszarze istnieje duże prawdopodobieństwo pojawienia się innego gatunku - wschodniego szerszenia. Dlatego, z dużym prawdopodobieństwem, lokalny szerszeń (europejski) lub wschodni skóry pod lokalną nazwą.
Ale wśród gatunków szerszeni w Rosji jest jeden naprawdę niebezpieczny dla ludzi i zwierząt. To azjatycki gigant zabójcy szerszeni.
Gigantyczny azjatycki
Mieszka w ciepłych regionach, a rosyjski turysta może spotkać go podczas podróży do Chin, Wietnamu, Tajwanu lub Japonii. Ale w wyniku globalnego ocieplenia gatunek ten dotarł na Daleki Wschód Rosji. Oznacza to, że możesz go spotkać bez wychodzenia z kraju.
Wielkość szerszenia sięga 5 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi do 7,5 cm, owad ma bardzo dużą głowę. Proporcjonalnie do ciała jest znacznie większy niż u innych członków tego rodzaju. Kolorowanie „wykonane” wyłącznie w kolorze czarnym i żółtym. Zdjęcie pokazuje, jak wygląda azjatycki szerszeń.Ma całkowicie żółtą głowę, czarną klatkę piersiową i pasiasty brzuch. Żółty kolor jest bardzo ciemny i jest na granicy z pomarańczowym.
Ciekawe
W japonii Azjatycki gigant zwana „Wróblową Pszczołą”. Ze względu na rozmiar owada, trucizna tej ogromnej osy o wiele bardziej niebezpieczne. Zwłaszcza, jeśli jednocześnie stosuje się kilka ukąszeń. W Japonii wróbel zabija 40 osób rocznie.
Z azjatyckim gigantem koegzystuje zwykły olbrzymi i czarny szerszeń. Jeśli zwykły zachowuje się „przyzwoicie”, wtedy czarny może i wyrządzi wiele szkód.
Szerszeń Dybowski
Drugą nazwą tego gatunku jest „czarny szerszeń”. Kolor przypomina dziwną pszczołę z czarnym brzuchem i czerwono-brązową głową i klatką piersiową. Na ciele nie ma żółtych plam. Jest rzadkością, ponieważ prowadzi pasożytniczy styl życia. Samica szerszenia Dybowskiego chwyta gniazda mniejszych krewnych, zmuszając pracowników do opieki nad swoim potomstwem. Ten rodzaj hodowli nie potrzebuje „rodziny”, wystarczającej liczby królowych i samców.
Ugryzienie jest silniejsze niż gatunek europejski, ale słabsze niż azjatyckie. Trucizna jest przeznaczona tylko do niszczenia owadów, więc konsekwencje dla ludzi mogą się różnić od reakcji na ukąszenia innych rodzajów os.
Uwaga!
Inna czarna osa szerszona - pochodząca z Chin, wprowadzona do Francji. Vespa velutina nie jest niebezpieczna dla pszczelarstwa i ma całkowicie czarny kolor. Ma tylko żółte łapy i dwa cienkie paski na brzuchu.
Wschodnia osa
Bardziej poprawna nazwa to „Eastern Hornet”. Jest to jedyny duży owad, który może przetrwać w bardzo suchym klimacie. Siedlisko suche i gorące. Można go spotkać podczas podróży do Europy Południowej, Afryki Północnej, wysp Morza Śródziemnego, do półsuchych subtropików Azji (byłych republik środkowoazjatyckich). W Rosji znajduje się na południowych granicach państwa.
- Średni widok. Maksymalna wielkość macicy wynosi 3 cm.
- Kolor jest nieco podobny do szerszenia europejskiego, ale czarny kolor jest „zastępowany” czerwono-brązowym. Górna trzecia część brzucha i końcówki mają również czerwono-brązowy kolor. Między nimi jest żółty pasek. Ze względu na ten brązowy kolor ten gatunek dużej osy ma trzecią nazwę: „czerwony szerszeń”.
Gatunek jest bardzo aktywny i powoduje znaczne szkody w gospodarstwach pszczelarskich.
Uwaga!
Niebieski szerszeń nie istnieje w przyrodzie. Tak błędnie nazywany fioletowy stolarz Trzmielmieszka w południowych regionach. Trzmiel ma czarny kolor, rzucając fioletowo-niebieski na słońcu. W Rosji znaleziono na Krymie i Kaukazie. Drugą popularną nazwą jest szerszeń krymski.
Sposób życia
Prawie wszystkie gatunki szerszeni są owadami społecznymi. Struktura rodziny os, trzmieli i szerszeni jest taka sama: królowa, pracujące samice, samce. Ale szerszenie budują gniazda nie żuta jak miazga zrób to osyoraz zbieranie materiałów budowlanych z drzew brzozy i zgniłych pniaków. Z powodu zgniłego drewna materiał do budowy szerszeni wygląda na brązowy i nie szary, jak zwykłe osy.
Następny cykl życia szerszeni zaczyna się od uwolnienia macicy z hibernacji. Leci w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca gniazdowania. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca królowa szerszeni tworzy pierwszy plaster miodu i składa w nich jaja. Z jej punktu widzenia odpowiednimi miejscami są:
- dziuple;
- strychy;
- drzewiaste gałęzie w tropikach.
Czasami miejsce, w którym żyją szerszenie, jest dla człowieka bardzo nieoczekiwane: gniazdo można zbudować w pęknięciu pod betonową klatką schodową lub między ramami okiennymi.
Po pojawieniu się pierwszego imago, rzuca całą pracę na upiększanie gniazda i karmienie larw pracującym samicom, a ona sama przestaje opuszczać dom.
W zależności od stopnia rozwoju rodzajów żywności zmieniają się, co jedzą szerszenie. Dorośli wolą pokarmy bogate w łatwo przyswajalne węglowodany. Często można je znaleźć na drzewach owocowych, gdzie gryzą dziury w dojrzałych owocach. Chętnie lecę do zapachu dżemu.Podczas atakowania ula szerszenie niszczą nie tylko pszczoły i ich larwy, ale także jedzą miód. Azjatyccy giganci w Japonii wyróżniają się „terroryzmem” w stosunku do pszczół miodnych.
Ale te osoby są zarówno szkodliwe, jak i korzystne. Te duże osy bez powodu łapią różne owady. Larwy Horneta żywią się masą białkową, która jest spożywana jako zawiesina. Dorośli karmią swoje potomstwo, miażdżą schwytane szkodniki do stanu półpłynnego. Potrzeba dużo jedzenia, a pracujące samice polują przez cały dzień. W naturze szerszenie są potrzebne do kontrolowania liczby innych owadów, chociaż gigantyczne osy nie odróżniają gąsienicy białej ćmy od larwy domowej pszczoły miodnej. Ale szerszenie nie mają prawie żadnych naturalnych wrogów, z wyjątkiem człowieka.
Uwaga!
Zjada szerszenie tylko złotego żołna, jest żołna.
W ciepłym sezonie rodzina szerszeni rozwija się i rośnie. Ale określenie, ile żyją szerszenie, zależy bezpośrednio od ich celu życiowego:
- mężczyźni aż do zapłodnienia samicy;
- pracujące kobiety przed początkiem zimnej pogody;
- królowa ponad rok.
Miodowe szerszenie nie zaopatrują się, jak ich młodsze siostry. Wynika to z faktu, że szerszenie hibernują i osy w ten sam sposób: tylko zapłodnione królowe „odchodzą” na zimę.
Uwaga!
Kontynenty rodzaju: królowe i producenci samców pojawiają się w rodzinie na przełomie sierpnia i września.
Jednocześnie ma miejsce zapłodnienie młodych królowych. Ponieważ królowa jest już „naładowana”, szerszenie mnożą się od momentu, gdy królowa wyszła z hibernacji i zbudowała pierwsze komórki komórek. Pierwsze składanie jaj oznacza nowy cykl życia.
Także niebezpieczny
Istnieje inna rodzina owadów podobnych do szerszenia, ale należących do innej rodziny błonkówek. To jest scoli. Pod względem wielkości nie są gorsze od szerszeni. Olbrzymia colia, która żyje w Europie i południowych regionach Rosji, aż po region Woroneża, osiąga długość 5 cm z rozpiętością skrzydeł 10 cm.
To ważne!
Scolies są nieszkodliwe, jeśli nie zostaną złapani. W przeciwnym razie mogą żądlić.
Ale owady te przynoszą wyłącznie korzyści: dorosłe owady zapylają rośliny, larwy - ektopasożyty szkodników ogrodowych. Jako pokarm dla nich są larwy chrząszczy majowych, ryjkowców, chrząszczy nosorożców.
Paleta kolorów olbrzymiej skoli jest podobna do europejskiej szerszeni: czarne i żółte paski na brzuchu i czarna i żółta głowa. Ale położenie i szerokość pasm jest inna.
